|
تاریخچه تشکیل هیات امنای دانشگاههای علوم پزشکی
هيات امنا, براي اولين بار در ايران در اساسنامه دانشگاه شهيد بهشتي (ملي سابق) مصوب 1339 به عنوان ركن اول دانشگاه مطرح شد. اما اولين دانشگاهي كه داراي هيات امنا شد, دانشگاه شيراز (پهلوي سابق) است. براساس قانون تاسيس اين دانشگاه كه در سال 1343 به تصويب رسيد, هيات امنا نماينده قانوني دانشگاه بود و كليه امور علمي, فني, آموزشي, مالي, اداري و استخدامي دانشگاه نيز زير نظر آن اداره مي‌شد
قانون تشكيل و اختيارات هيات امناي دانشگاه تهران در سال 1346 براي فراهم كردن تسهيلات لازم در امور اداري, مالي, سازماني و استخدامي اين دانشگاه به تصويب رسيد.
اعضاي هيات امناي دانشگاه تهران عبارت بودند از: نخست وزير, وزير دربار, وزير آموزش و پرورش, وزير دارايي, مديرعامل شركت ملي نفت ايران, رئيس دانشگاه تهران, مديرعامل سازمان برنامه, دبيركل سازمان امور اداري و استخدامي كشور و 7 نفر از شخصيتهاي فرهنگي, دانشگاهي و اقتصادي كشور كه به پيشنهاد وزير آموزش و پرورش و تصويب هيات دولت منصوب مي‌شدند
در سال 1350, قانون هياتهاي امناي موسسات عالي علمي- دولتي به تصويب مجالس وقت رسيد و براساس اين قانون, دانشگاهها موظف شدند كه هيات امناي مستقلي تشكيل دهند. هدف از اين قانون ايجادهماهنگي و يكپارچگي بيشتر ميان همه دانشگاهها و موسسات آموزش عالي بود.در سال 1353, قانون اصلاح پاره‌اي از مواد قانون هياتهاي امناي موسسات عالي علمي- دولتي در مجالس وقت به تصويب رسيد. بر طبق اين قانون وزارت علوم و آموزش عالي مكلف شد كه براي هر يك از دانشگاههاي دولتي و غيردولتي و موسسات آموزش عالي و پژوهشي دولتي, هيات امنايي با تركيب و وظايف يكسان و طبق مقررات مربوطه تشكيل دهد.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به استناد لايحه قانوني انحلال هيات هاي امناي دانشگاهها و موسسات آموزش عالي و پژوهشي اعم از دولتي و غير دولتي وخصوصي مصوب13/12/1357وظايف واختيارات هياتهاي امناي كليه دانشگاه ها وموسسات آموزش عالي منحل و وظايف و اختيارات هياتهاي امناي كليه دانشگاهها و موسسات آموزش عالي طبق همين قانون به هيات 3 نفري جانشين هيات هاي امنا واگذار شد
|